Як танцавальныя конкурсы сталіся лепшай формай захавання традыцыйнага танцавальнага майстэрства
10.05.2022 З лёгкай рукі Міколы Аляксеевіча Козенкі ў Беларусі з 90-х гадоў ХХ ст. распачаліся конкурсы выканаўцаў беларускіх традыцыйных танцаў. Гэта былі не спаборніцтвы творчых калектываў, а конкурсы асобных танцавальных пар, кожная з якіх па-свойму ўвасабляла прыгажосць і адметнасць танцу, паказвала спрыт і майстэрства ў яго выкананні. Да таго ж, умовы конкурсаў заахвочвалі карыстацца мясцовымі варыянтамі танцаў, якія шмат дзе амаль забыліся, і каб знайсці іх, трэба было падацца ў этнаграфічныя экспедыцыі. Далучыцца да конкурсаў было няпроста, літаратура, наглядныя, метадычныя матэрыялы адсутнічалі, побытавыя танцы імкліва знікалі з ужытку і памяці носьбітаў, аднавіць танец па графічных нататках не кожнаму было пад сілу. Але, як кажуць у народзе, без падпалу дровы не гараць, а Мікола Аляксеевіч здолеў запаліць гэту цікавасць да мясцовай фальклорнай спадчыны, якая натхніла вялікую колькасць кіраўнікоў і ўдзельнікаў фальклорных калектываў па ўсёй Беларусі. Спачатку, лакальныя фальклорныя фестывалі, пасля Рэспубліканскі фестываль фальклорнага мастацтва “Берагіня”, за ім абласныя конкурсныя праекты зрабілі спаборніцтвы выканаўцаў беларусіх традыцыйных танцаў самай яскравай падзеяй сярод фальклорных святаў. Доўгі час заставалася ў баку сталіца, бо сярод даследчыкаў і практыкаў традыцыйнай народнай культуры яшчэ трывала дыскусія, ці месца фальклору ў вялікім горадзе, або, як любілі казаць, на асфальце. Ды жыхары Мінска самі далі адказ на гэта пытанне – каштоўныя пярліны нашай традыцынай культуры годныя любых творчых пляцовак і даспадобы гараджанам незалежна ад глыбіні іх вясковых каранёў. Спачатку прыватная ініцыятыва – Школа традыцыйнага мастацтва, натхнёная сваім выкладчыкам беларускага танцу Козенкам М.А., тройчы, пачынаючы з 2013 году, зладзіла ў сталіцы конкурс беларускіх танцаў “Мяцеліца”, на які запрасілі старшакласнікаў і дарослых з ўсёй Беларусі. А пасля і дзяржаўныя ўстановы дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі адгукнуліся і заснавалі конкурс выканаўцаў беларускіх народных танцаў “Ветразь”, які вырас з раённага да адкрытага, фактычна, рэспубліканскага фармату, і сёлета адбыўся ў Мінску ў шосты раз. Конкурс носіць імя ўстановы, якая яго арганізавала і падтрымлівае, – Цэнтра дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі “Ветразь” Кастрычніцкага раёна г.Мінска. Дружны, зладжаны калектыў Цэнтра дзякуючы цеснаму супрацоўніцтву паміж вопытнымі педагогамі і маладымі спецыялістамі ладзіць сёння творчыя спабрніцтвы для аматараў беларускага танцу з усёй краіны. Пасля вымушанага двухгатовага перапынку сустрэча ўдзельнікаў фальклорных калектываў на “Ветразі – 2022”, была надзвычай цёплай і радаснай. Гэтаму садзейнічала і выдатная пляцоўка, прапанаваная Мінскім дзяржаўным палацам дзяцей і моладзі, – утульная тэатральная зала сваім прасторным і адначасова камерным фарматам добра адпавядала характару беларускага побытавага танцу. Вельмі пацешыла геаграфія ўдзельнікаў і пераможцаў конкурсу. Часта здараецца, што вылучаецца некалькі гуртоў – фаварытаў, удзельнікі якіх забіраюць большасць прызавых месцаў, засмучаючы іншых. Але сёлета ўзнагароды падзялілі ўдзельнікі калектываў з розных мясцін Беларусі – Слуцкага і Барысаўскага раёнаў Мінскай вобласці, Гомельскага і Хойніцкага раёнаў Гомельскай вобласці, Віцебскага і Ушацкага раёнаў Віцебскай вобласці, Асіповіцкага раёна Магілёўскай вобласці і г. Мінска. Поўны спіс пераможцаў конкурсу танцавальных пар у чатырох узроставых групах і конкурсу сольнай імправізацыі ў трох намінацыях апублікаваны на сайце Рэспубліканскай апорнай метадычнай пляцоўкі «Традыцыйная культура і моладзь», якая ажыццяўляе інфармацыйную падтрымку конкурсаў фальклорнага мастацтва сярод дзяцей і моладзі ў г.Мінску. Сярод танцораў, што прыехалі на конкурс, былі як вельмі дасведаныя ўдзельнікі танцавальных конкурсаў, якія неаднаразова прымалі ўдзел у “Берагіні”, “Мяцеліцы”, Турніры нацыянальных танцаў у Віцебску, так і зусім новыя ўдзельнікі фальклорнага конкурснага руху. Асабліва прыемна было бачыць, удзельнікаў конкурсаў мінулых гадоў, якія прывезлі сёння ўжо сваіх выхаванцаў, што танцуюць побач з імі. Ніхто не застаўся без добрых эмоцый – ні вопытныя кіраўнікі, якім прыемна было сустрэцца з экспертамі, сябрамі і калегамі, ні маладыя спецыялісты, якія толькі адкрываюць для сябе неабсяжнае поле беларускай традыцыйнай спадчыны. Усе з радасцю падзяліліся сваімі ўражаннямі пра падзею. Антаніна Абрамовіч, музычны кіраўнік заслужанага аматарскага калектыву Рэспублікі Беларусь фальклорнага гурту “Берагіня” ДУА “Мётчанскі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад-сярэдняя школа Барысаўскага раёна”:
Наталля Еўдакімовіч, кіраўнік народнага ансамбля беларускай песні і музыкі “Сузор’е” ДУА “Дзіцячая школа мастацтваў Асіповіцкага раёна”:
Ірына Хамутова, аспірантка БДУКіМ, выхаванка фальклорнага калектыва “Мілавіца”, кіраўнік фальклорнага гурта «Скарбніца традыцый» ЦДА ДіМ “Ветразь” г. Мінска:
Аліцыя Крымоўская, педагог дадатковай адукацыі па народнай харэаграфіі ДУА “Гімназія №23 г.Мінска”, уладальніца Гран-пры турніра нацыянальных танцаў у межах XXVIII Міжнароднага фестывалю мастацтваў “Славянскі базар”:
Надзея Касцяневіч, загадчык аддзялення народнай творчасці ЦДА ДіМ «Ветразь» г.Мінска:
Галоўны ідэйны натхняльнік конкурсаў беларускіх танцаў М.А.Козенка заўсёды клапоціцца пра тое, каб звесткі пра склад удзельнікаў конкурсу, іх заслугі і вынікі, усе намінацыі, гісторыя калектываў не прапалі з часам, а былі сабраныя ў адмысловыя даведнікі. Часам, гэтыя даведнікі дапаўняюцца цэлым раздзелам з вершамі ўдзельнікаў, напісанымі пад уражаннямі ад творчых спаборніцтваў. Сёлета даведнік не атрымаўся, але тут жа прагучала новая ідэя – магчыма, пара пераходзіць у фармат відэаархіваў у онлайн-прасторы. Гэта дасць магчымасць захоўваць і распаўсюджваць не толькі інфармацыю, але і лепшыя ўзоры выканання беларускіх традыцыйных побытавых танцаў у выкананні маладога пакалення. Алена Каліноўская
Форум для отзывов 1 не существует. |
